Dhr. van Donkelaar uit Odijk in revalidatiecentrum Domstate.
Dhr. van Donkelaar uit Odijk in revalidatiecentrum Domstate. Lia van der Heijden

De zomer van meneer Van Donkelaar

4 augustus 2022 om 15:15 Maatschappelijk

ODIJK Deze zomer verblijft de heer van Donkelaar uit Odijk in revalidatiecentrum Domstate in Utrecht. Een heel andere zomer dan verwacht, maar hij traint dagelijks om mobieler te worden en blijft positief. Iedere morgen om 7.30 wordt hij gewekt, dan start het programma en gaat hij aan de slag met fysiotherapie en ergotherapie. Hij is zeer tevreden over de verzorging op Domstate. De komende vier weken is hij nog in Utrecht te vinden, daarna hoopt hij weer terug te zijn in zijn appartement in Odijk. Op termijn verhuist hij naar Bunninchem in Bunnik, waar hij meer zorg kan krijgen. 

door Lia van der Heijden

De 92-jarige Koko van Donkelaar uit Odijk werd geboren op Curacao. Als 1-jarig jongetje verhuisde hij met zijn ouders naar Nederland omdat zijn vader ziek werd en hij niet meer in de tropen mocht werken. Het gezin kwam in Baarn terecht: ,,Want daar was zuivere lucht.” 

Vader startte een sigaren- en wijnhandel in Baarn. Tijdens de oorlog moest vader overschakelen op ander werk en werd hij verantwoordelijk voor het onderhoud van de bussen van het gemeentelijk vervoerbedrijf. Zij verhuisden naar Utrecht en vestigden zich in de Nicolaas Beetsstraat. 

VEEL MEEGEMAAKT De oorlog is voor Van Donkelaar een intensieve periode. Bij aanvang van de oorlog was hij 10 jaar en aan het eind een knul van 15 jaar, in zo’n situatie word je snel volwassen. ,,Als jonge jongen ben ik in Utrecht getuige geweest van de aanslag die Truus van Lier (verzetsstrijdster in de Tweede Wereldoorlog) pleegde op de NSB-commissaris van politie. Drie jaar geleden kwam deze gebeurtenis boven toen er op tv een standbeeld voor Truus werd onthuld. Ik herkende foto’s van haar en zag alles voor me alsof het gisteren gebeurd was.” Van Donkelaar had deze heftige ervaring al die jaren weggestopt en heeft er een poos slecht van geslapen. Inmiddels staan alle gebeurtenissen op papier en kan hij er vrede mee hebben. 

BOM In oorlogstijd bouwde hij met vrienden een hut in de Nicolaas Beetsstraat. Hij zag een trein met een soort vliegtuigen, dit bleken V1’s te zijn. Van Donkelaar: ,,De Duitsers gooiden een bom op de trein, deze miste gelukkig doel en ging niet af, anders was de hele wijk achter het spoor vernietigd.” 

GELUKKIGE TIJD Na de oorlog behaalde Van Donkelaar zijn diploma weg- en waterbouwkunde aan de HTS. Na zijn eindexamen moest hij in dienst. Tijdens zijn diensttijd leerde hij zijn latere vrouw Fiet kennen. Zij gingen vaak zwemmen met een groep vrienden in het kanaal bij de Galecopperbrug. Fiet was haar badmuts vergeten en hij bood aan om die samen op de fiets te gaan halen. ,,En zo is het gekomen”, vertelt Van Donkelaar. 

Hij heeft met zijn vrouw veel gereisd, zowel met de caravan als naar familie in Amerika. In Bunnik woonden zij eerst in de Van Beesdelaan en later in de Huib van de Vechtlaan. Zij wisten altijd snel contacten te leggen, organiseerden veel. Helaas is zijn vrouw na 63 jaar huwelijk overleden. Van Donkelaar heeft dierbare herinneringen aan alle reizen, zijn werkzame jaren en de periode waarin hij gids is geweest bij Fort Rijnauwen en voorzitter van v.v. Bunnik ‘73. Binnenkort gaat hij uit eten op zijn vertrouwde fort samen met zijn beide kleindochters, daar kijkt hij naar uit!

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie