Kleyne Lettertjes: FOMO

‘Gelukkig nieuwjaar!’, zeiden ze op 1 januari tegen elkaar in de Eendrachtstraat. Ze hieven het champagneglas naar maximaal twee andere gasten die op anderhalve meter stonden en staken geen vuurwerk af. Iedereen bleef heel huiselijk tijdens de lockdown. Misschien zijn ze nog even naar buiten gelopen om voorzichtig te proosten met hun buren of buurtgenoten, heel eendrachtig in een bescheiden Oud en Nieuw. Nog een sompige oliebol, een laatste glas en op tijd naar bed. Misschien hebben ze nog hoopvol de uitslag van de Oudejaarstrekking nageslagen, maar de saldi bleven vrijwel gelijk, op een enkel eindcijfer na.

Het was niet voor het eerst dat de kalende man met rode jas in Bunnik was. In 2019 fietste hij al door de Dorpsstraat, maar nu kwam hij toch echt voor hun. Verdeeld over zeven grote enveloppen kwam Gaston één miljoen uitdelen in de Eendrachtstraat. Hoogstpersoonlijk. Eén miljoen aan één kant van de straat. Er was alleen prijs voor de oneven nummers en zelfs daar niet overal. Gaston belde slechts bij zeven huizen met rake postcodes aan en reed stilletje aan negen huisjes voorbij.

Wat een mooie start van het nieuwe jaar! Veel plezier met jullie prijs, maar mijn hart gaat ook uit naar de mensen die naast de prijzenpot pisten, de buren en overburen van de winnaars. Zij wonen dichtbij en wonnen niets. Geen handzeep en lotion, geen Arrangement: Holland zingt Hazes, geen Rituals Karma hair and body care pakket en ook geen Topbloemen, Primera of Blokker cadeaukaart - zelfs deze Bunnikse poedelprijzen gingen aan hun neus voorbij.

Ik speel wel mee, al verwacht ik op korte termijn geen bezoek van Gaston op basis van zijn frequente Bunnikse bezoeken en een klein stukje kansberekening. ‘Ik FOMO mee’ moet ik zeggen, want een belangrijke drijfveer voor de postcodeloterij is ‘the Fear Of Missing Out’. Stel je voor: je buren winnen een mooi bedrag en jij niet. Sterk staaltje marketing. Zo’n FOMO kost 174 euro per jaar. Zonde geld? Ook daar hebben ze aan gedacht bij de Postcodeloterij, want je kan je FOMO makkelijk vergoelijken met de Goede Doelen die de loterij ondersteunt. Mijn FOMO heeft me in 2021 een regenjas, een Love, Beauty & Planet verwenpakket, een badhanddoek en een voordeelagenda opgeleverd.

De vraag is hoe het met de eendracht staat in de Eendrachtstraat. De winnaars gaan op reis, kopen campers, hebben studiebudget voor de kinderen, maar wat doen de lege handen? Zijn die alsnog lid van de Postcodeloterij geworden of heeft dat geen zin meer? Zijn zij post-FOMO? Heffen ze voorzichtig het champagneglas om te proosten op het gelukkige nieuwjaar van hun buren of buurtgenoten? Of zitten ze te mokken in lockdown? Hoe verhoudt de FOMO zich tot de gunfactor? Van goeie buur naar verre vriend. Ik las al wel dat de eerste winnaars willen verhuizen; ‘Fun Of Moving Out!’

Wouter de Kleyn