Ola en Mohammed

BUNNIK Mireille de Putter schuift rond zes uur ergens in de Kromme Rijn-streek aan en eet een hapje mee. In deze rubriek fungeert de avondmaaltijd als spiegel van de regio. Je bent wat je eet.

Mireille de Putter

Ola zei: ,,Zorg dat je van tevoren niet te veel eet." Dat is niet eenvoudig, want de iftar - de eerste maaltijd na zonsondergang - wordt deze ramadan pas rond 21.45 uur opgediend. Tegen die tijd stappen Ola, haar man Mohammed en hun drie kinderen de bovenwoning in het winkelcentrum van Bunnik binnen. Ola brengt zelfgemaakte hapjes naar de keuken, waar haar schoonmoeder Amina de dolma's – druivenbladeren gevuld met rijst – afgiet en er eentje aanreikt om te proeven. Op het vuur pruttelt biryani, een rijstgerecht met kip, amandelen en rozijnen. Amina heeft de rijst feestelijk gekleurd in de tinten van de Syrische en Palestijnse vlag.

ZON MAAN STERREN Ola's schoonvader Achmed laat op het balkon de druivenplant zien, een nieuwe aanwinst, zodat ze binnenkort dolma's van eigen oogst kunnen eten. De glazen balkondeur is versierd met papieren zon, maan en sterren. Wijzend op de sikkel vertelt Achmed dat alle moslims op aarde naar de maan kijken om het begin en eind van de ramadan te bepalen. Ramadan is de maand waarin moslims vasten tussen zonsopkomst en zonsondergang. De maand van de bezinning. ,,Door het vasten ontwikkel ik geduld", lacht Achmed, die behalve eten en drinken ook roken achterwege laat. Buiten kleurt de lucht boven Bunnik rozerood. Uit een smartphone klinkt de azan, de oproep tot gebed. Tijd om aan tafel te gaan.

KOOKEXPERT Ook Ingrid, de taalcoach van de familie, schuift aan. De heerlijkste gerechten vullen de tafel: vogeltongetjessoep (de vermicelli lijkt op vogeltongetjes), fatoush (salade met stukjes gebakken Arabisch brood) en bulghurballetjes met gehakt. In het midden staat de kleurige biryani. Achmed complimenteert Amina met haar kookkunst en kust haar hand. Amina leerde de gerechten bereiden van haar moeder. Ook zoon Mohammed kookt graag. In Damascus werkte hij als ICT-er bij een restaurantketen, waar hij graag mee keek met de chef-kok. Ola en Mohammed leerden elkaar kennen aan de universiteit van Damascus. Na haar trouwen heeft Ola leren koken van Mohammed, haar schoonmoeder en youtube. ,,Nu is Ola kookexpert", lacht Mohammed, terwijl hij haar shoarma proeft. Ingrid vertelt dat de familie het voorbeeldig doet met de taal- en inburgeringscursus. Wekelijks wandelt ze met Amina tijdens de conversatieles. ,,Ingrid is mijn Bunnikse zus", zegt Amina.

OP DE VLUCHT In 2015 ontvluchtte Mohammed de oorlog in Syrië en maakte hij de oversteek van Turkije naar Italië, een zware boottocht van zes dagen, en daarna door naar Nederland. Ola en de twee kinderen volgden een half jaar later per vliegtuig en Mohammeds ouders anderhalf jaar later. Mohammed vertelt dat hij al in 2013 een poging deed om de Middellandse Zee over te steken met zijn jongste broer. ,,De boot was te klein voor de vele mensen en bezweek. Meer dan zestig mensen zijn verdronken. Acht uur lang hebben mijn broer en ik op zee doorgebracht tot hulp kwam." Een extra reden voor Ola, Mohammed en hun familie om te vluchten, was dat ze in Syrië stateloos waren vanwege hun Palestijnse afkomst. Hun grootouders zijn in de jaren zestig Palestina ontvlucht tijdens de oorlog met Israël en vestigden zich in Syrië. Net als hun grootouders hebben ze hun land moeten achterlaten. Amina laat op haar smartphone beelden van hun huis zien, dat een week eerder door bommen is verwoest.

ARABISCHE LES Hoewel ze hun land en cultuur missen, hebben Ola, Mohammed en hun familie het naar hun zin in Bunnik. ,,Het is een veilig land voor onze kinderen en de mensen zijn vriendelijk." Mohammed werkt voor PostNL. Zo verbetert hij zijn Nederlands en hoopt hij een baan in de ICT te vinden. Achmed werkt als vrijwilliger bij een dagcentrum voor ouderen. Amina heeft het initiatief genomen om Arabische les te geven aan kinderen in Bunnik. Ola helpt met de organisatie. Ze laat het Arabisch-Nederlandse lesboek zien. Vluchtelingenwerk ondersteunt de cursus, want Arabische les stimuleert het taal lerend vermogen bij kinderen en zorgt dat ze kunnen bellen en appen met hun Arabische opa en oma.

SUIKERFEEST Het is tegen middernacht als Achmed een schaal zoete hapjes op tafel zet. Vrijdag 15 juni is de ramadan ten einde en vieren ze het Suikerfeest. Vroeg in de ochtend bezoeken ze de moskee in Zeist. Die dag krijgen de kinderen cadeautjes en eten ze gebakjes met honing en walnoten. Ook zamelt de familie geld in voor Syriërs die het nodig hebben. Tijdens de oorlog is alles duurder geworden, zo weet Ola van haar familie met wie ze dagelijks belt. Ola: ,,Vasten laat je ervaren hoe het is om honger te hebben en laat je meevoelen met mensen die weinig hebben."