De zomer van meneer Dijkstra

BUNNIK De heer Dijkstra woont sinds twee jaar in een appartement op de eerste verdieping van complex ‘De Weijer’ in Bunnik. Hij heeft een mooi uitzicht op de Laan van Broekhuijzen. Het appartement bevalt hem goed, het is alleen jammer dat zijn vrouw inmiddels meer zorg nodig heeft en zij op de begane grond wordt verpleegd in Woonzorgcentrum de Weijer. Gelukkig kan Dijkstra haar iedere dag beneden ophalen en brengen zij in de middag samen heel wat uurtjes door. Zo ook deze zomer. Het echtpaar Dijkstra is 68 jaar getrouwd en maakte samen veel mee. 

door Lia van der Heijden

De heer Dijkstra is inmiddels 93 jaar en ging in Sassenheim naar school. Hij komt uit een gezin van vijf kinderen. Na de ULO volgde hij de ambachtsschool in Den Haag. Na anderhalf jaar werden de leerlingen in 1944 naar huis gestuurd omdat er in de oorlog geen materiaal meer beschikbaar was. Hij moest werk zoeken en kwam als veertien jarige jongen terecht bij een bakkerij in Noordwijk aan Zee. Een jaar later kreeg hij de ziekte difterie en raakte hierdoor verlamd. (difterie was destijds een ernstige ziekte, tegenwoordig worden kinderen hier tegen ingeënt) Dijkstra: ,,In onze buurt kregen acht mensen difterie en ik ben de enige die het heeft overleefd.” Hij lag een maand of drie in het ziekenhuis in Leiden en moest weer opnieuw leren lopen. Onder leiding van een heiltherapeute en met ondersteuning van zijn vader oefende hij met blote voeten in het grind. ,,Dit viel niet mee na al die tijd waarin ik op bed gelegen had.”

Na zijn herstelperiode kreeg hij een oproep voor het leger. ,,Mede vanwege mijn ziekte werd ik in 1949 geplaatst bij het korps Mariniers”, vertelt Dijkstra. Zijn eerste standplaats werd vliegveld Valkenburg en daarna kwam hij terecht op de ‘Jacob van Heemskerk’ in Vlissingen, eerst als scheepskok en later kreeg hij een opleiding bij de mijn opsporingsdienst. Hoewel hij nog jong was in de oorlog, maakte ook op hem deze periode veel indruk: ,,Ik liep met een vriend bij een viaduct toen wij beschoten werden door de Engelsen. Wij lieten ons plat op onze buik vallen en ik ontdekte daarna dat er een halve meter boven mijn rug een kogel in de muur was geslagen.” Gelukkig konden wij het navertellen, maar de postbode had minder geluk.”

EUROPA VERKENNEN In Noordwijk had hij zijn vrouw leren kennen, dat klikte goed, zij trouwden en gingen in De Bilt wonen, inmiddels zijn zij 68 jaar getrouwd. Dijkstra had op de HTS zijn aannemersdiploma gehaald en bouwde in de avonduren zijn eigen huis. Hij werd in de gemeente Maartensdijk aangesteld als opzichter. Zijn hobby was wielrennen, hij heeft jaren in clubverband gefietst en organiseerde tien jaar lang de ronde van Maartensdijk. Samen met zijn vrouw trok hij na zijn pensionering door Europa; zij bezochten onder meer Polen, Slowakije en Turkije, maar Spanje blijft toch hun favoriete vakantie land. Zij maakten vaak langere reizen waarbij ze regelmatig een half jaar weg bleven, dat beviel goed.

Inmiddels wonen ze vlakbij hun kinderen en kleinkinderen in Bunnik. Dijkstra blijft een optimist die per dag kijkt wat er op zijn pad komt en geniet van de kleine dingen die hij nog samen met zijn vrouw kan doen.