Eindejaarsgedicht

Al speelt corona altijd mee,

‘Gewoon Geluk’ is mijn 2G,

mijn doel om naar te streven.

Dus aan het einde van het jaar

denk ik verwaand: Laat mij nu maar

een keer een pers-co geven.

Doe als je spreekt een mondkap voor

als filter. Ik wil niet daardoor

het vrije woord blokkeren,

maar ‘k hoop de ondoordachte taal,

die zorgt voor pijn, verdriet, kabaal,

hiermee te reduceren.

Houd afstand, - ja, zoveel je kunt-,

van wie de geest geen ruimte gunt

en denkkracht uit wil bannen.

Neem een injectie ‘Ommekeer’,

prik leugens door en ventileer

weer frisse, nieuwe plannen.

Wie klachten heeft, test dit idee:

Was niet alleen je handen, nee,

steek ze ook uit de mouwen.

Wees essentiële zaak en blijf

ook open na een uur of vijf.

Schenk aandacht, zorg, vertrouwen.

Volg deze regels en verspreid

het virus van menslievendheid.

Besmet ons land met rede.

Steek aan, deel uit, waardeer elkaar.

Dan geven we het nieuwe jaar

een boost van licht en vrede.

Marjolein Kool