Bijlo’s BunniksBlik: Jan en Els

42 jaar lang, 6 dagen per week kaas, kaas, kaas, kaas, kaas, kaas en noten.

23 jaar lang, een keer per week de Bijlootjes, met hun eeuwige stukje extra belegen. Jan en Els Van Manen wisten al snel hoe groot het ongeveer moest zijn. Gisteravond nog heb ik blokjes gesneden van het laatste stukje dat we bij Els hebben gekocht. Vanochtend nog heb ik er een paar plakjes vanaf geschaafd, met de schaaf die dik schaaft, het is geen zuinige Hollandse.

Jan en Els lagen altijd in de ijskast. Niet alleen met de extra belegen, ook met de brie met calvados, de gorgonzola, de camembert… ,,Maar”, zei Jan altijd: ,,Van tevoren uit de koelkast halen om op temperatuur te komen.”

Oh, in december, die grote Blue Stilton op de toonbank, met de omgekeerde fles port er in, aftellen naar de dag waarop Jan de fles uit de kaas haalt. De kaas zit heel diep in zijn ziel.

Ik zat eens met Jan in de zogenaamde Klankbordgroep van De Kersentuin, ons multifunctionele centrum. Hij namens de middenstandsvereniging, ik namens de gebruikers. Hij haalde me op in zijn busje, het rook net zo heerlijk als de winkel. ,,Jan”, zei ik, ,,het is altijd zo’n zakelijke toestand, kun je niet eens wat kaas meenemen?”

Jan lachte. ,,Ik dacht het niet”, zei hij, ,,dan duurt die vergadering nog langer.” Ware woorden van de Kaasmeester, die overigens in die tijd ook opeens in het Jeugdjournaal verscheen. Ik dacht nog: Gaat hij de kids ook aan de Blue Stilton met port helpen? Nee, hij was daar in zijn hoedanigheid als IJsmeester, van de baan die als eerste in Nederland, of in ieder geval in de buurt van Hilversum, was opengegaan.

Dank Jan en Els, voor al die stukjes, ze hebben bij elkaar zo’n 600 kg gewogen. Dank voor al die andere kazen die na Jans tip soms vanzelf door de keuken begonnen te lopen. Dank voor de vers gebrande noten. Ik nam ze laatst mee voor mijn radiocollega’s in Hilversum met wie ik vrijdagnacht een programma maak, de uitzending werd er hoorbaar beter van. Ik moet ze nu elke keer meenemen. Dat zullen dan de noten van Charlotte Boezeman worden. Wij blijven komen, natuurlijk Els, dat cadeau geven we jullie graag. En mochten we de pijn in jullie harten op een andere wijze kunnen verzachten, door een gezellig glaasje wijn met een blokje kaas bijvoorbeeld, kom gerust een keer langs. Dan toosten we op al die kaas, en op je mogelijke herstel Jan. Het ga jullie heel goed.

Vincent Bijlo