Aan Tafel

Deel 2 - Carlijn Broers en Joris van Beusekom

BUNNIK Op de plek waar Bunnik ophoudt en landgoed Rhijnauwen begint, staan de lage flats aan de Vletweide. Carlijn Broers (29) en haar vriend Joris van Beusekom (30) zijn er afgelopen zomer vanuit Utrecht naartoe verhuisd. Na het afstuderen moesten ze hun kleine stadsappartement verlaten.

EXPERIMIENT Carlijn heeft net boodschappen gedaan en haalt een venkelknol uit de tas. 'In Utrecht bestelden we de boodschappen via online supermarkt Picnic, maar hier kan dat niet en gaan we zelf weer naar de winkel.' Carlijn zet een gietijzeren braadpan op het fornuis. Ze kreeg hem mee van haar ouders toen ze uit huis ging. Terwijl ze de venkel snijdt, vertelt ze dat ze van de mediterrane keuken houdt en hiermee graag improviseert. Joris heeft Indonesische grootouders en kookt graag Aziatisch, dus ze vullen elkaar goed aan. Meestal heeft één van beiden een recept in het hoofd en helpt de ander mee. Vaak is het een eenpansgerecht waar ze twee dagen van eten. Vandaag heeft Carlijn bedacht om pasta met venkel te eten. Aan de saus met olijfolie, ui, knoflook en tomatenpuree voegt ze behalve venkel ook nog pompoen uit de diepvries toe. 'Het is een experiment, dus ik ben benieuwd of het lekker wordt.' Joris plukt ondertussen wat tomaatjes en oregano op het balkon, opgekweekt van de AH-moestuintjes. De paksoi staat er ook goed bij. 'Zullen we die er ook door doen?' Democratisch wordt besloten van niet, omdat de smaak waarschijnlijk wegvalt bij de anijsachtige venkel.

SPELT Het eten is klaar en Joris dekt de tafel. De borden zijn net als de tafelpoten en de bloempotten beschilderd met vrolijke patronen. Joris pakt de kaas voor over de pasta. 'Het is een slechte dag als er geen kaas meer in huis is,' merkt hij laconiek op. Carlijn is al sinds haar tiende vegetariër. Aanvankelijk vond ze vlees eten zielig voor de dieren. Inmiddels vindt ze geen vlees ook beter voor het milieu. Om haar eiwitten binnen te krijgen, eet ze meestal kaas, noten, eieren of bonen. Joris eet eigenlijk altijd vegetarisch mee. Ook als Carlijn niet thuis eet, vergeet hij vaak om vlees te eten. 'Dan bak ik vegetarische kipstukjes of zo.' De meeste vleesvervangers mag Carlijn niet, omdat er tarwe inzit. In verband met een prikkelbare darm kan ze geen tarwe eten. De pasta van vanavond is dan ook gemaakt van speltmeel. Dit keer gaat de pan in één keer leeg.

VERGEZICHT Vanaf de eettafel kijk je links uit over het stoppelige maisveld, Rhijnauwen en de hoogbouw van de Uithof. Rechts kijk je uit over de boomkruinen van Binnen Bunnik tot aan de Niënhof. 'Laatst zaten we na het eten met warme chocolademelk in de regen op het overdekte balkon in de verte te turen.' Carlijn vertelt dat haar baan als woonbegeleider in de psychiatrie net is opgehouden. Ze vindt het jammer, maar ook goed, want ze wil het liefst als dramatherapeut aan de slag waarvoor ze is opgeleid. Ze wil mensen die ergens tegenaan lopen, helpen om hun emoties vorm te geven. Ze loopt naar de kast en pakt er twee handpoppen vanaf, die ze met cliënten gebruikt om hun levensverhaal na te spelen. 'Vacatures zijn helaas dun gezaaid.' Joris heeft de kunstacademie gedaan en vertelt enthousiast over zijn opdracht waarbij hij tekeningen maakt voor een nieuw bordspel. Na een korte stilte besluit hij: 'Carlijn doet van die diepe, goede dingen. En wat doe ik? Ik maak plaatjes voor spelletjes.' Carlijn is het er niet mee eens. Drie jaar geleden hebben ze elkaar leren kennen. Carlijn maakte als zomervakantieproject met wat mensen een film en zocht een cameraman. 'Op Facebook zag Joris onze oproep. Zo werd hij onze cameraman en het klikte héél goed.'

KLEURKOKEN De laatste tijd doen ze af en toe aan 'kleurkoken'. Op weg naar de winkel spreken ze een kleur af. Zo bereidden ze een knalroze bietjesrisotto en aten ze laatst rijst met kerriesaus, ananas, gele paprika, mais en vanilleyoghurt met banaan toe. 'Hoe meer je jezelf beperkt, hoe creatiever je wordt.' Het is best een gedoe om altijd de ingrediënten te checken of er geen tarwe inzit. 'Als ik die etiketten lees, schrik ik soms van wat er inzit. Eigenlijk is het ook een zegen om geen tarwe te mogen eten, omdat je gedwongen wordt om bewust te eten.' Hoewel ze niet zo'n goede oven hebben, bakt Carlijn regelmatig brood, cake of koekjes; van speltmeel uiteraard. 'Belangrijk is wel dat je genoeg mensen hebt om het te helpen opeten.' In zo'n geval nodigen ze wat vrienden uit voor een film- of spelletjesavond. Inmiddels zijn ze behoorlijk gewend op hun nieuwe stek. 'Je hebt hier de rust van een dorp en de voordelen van de stad dichtbij. Ik had verwacht dat ik heimwee zou krijgen, maar dat is niet gebeurd.'