Arno was er voor anderen

BUNNIK Hij dacht eerst aan anderen, dan pas aan zichzelf. Hij zette zich, als directeur van de Camminghaschool, grenzeloos in voor leerlingen met een rugzakje. Hij had nog zo graag zijn 25-jarig huwelijksfeest gevierd in oktober. Hij wilde zijn vrouw Femke nog één keer in een prinsessenjurk zien. Het mocht niet zo zijn. Arno Hollander overleed op 2 september.  Hij was 65 jaar oud.

Agnes Corbeij

Twee jaar geleden stopte Arno Hollander bij de Camminghaschool, waar hij 23 jaar directeur geweest was. Voordat hij officieel stopte, had hij anderhalf jaar ziek thuis gezeten, darmkanker. Het ging beter met hem, hij wilde weer aan de slag. Maar niet bij de Camminghaschool. Hij had de verhuizing naar de MFA gemist. In een interview met deze krant in 2014 zei hij daarover: "Daarbij komt natuurlijk ook dat een team niet anderhalf jaar stilstaat, maar doorgaat met zich ontwikkelen."

SCHALKWIJK Arno werd gevraagd om directeur te worden op basisschool St. Michiel in Schalkwijk. Hij was toen 62 en wilde nog niet stoppen met werken, dus nam hij deze uitdaging aan. Femke: "Hij is daar drie maanden geweest. Toen kreeg hij te horen dat zijn lever was aangetast. Tijdens een operatie werd duidelijk dat het was uitgezaaid. Hij heeft in totaal 28 chemokuren gehad."

Toch kwam het overlijden van Arno nog onverwacht snel. Femke: "We zijn deze zomer op vakantie gegaan naar Duitsland en de Belgische Ardennen. We planden een feest voor onze 25e trouwdag, op 25 oktober. 'Dat halen we wel', zei Arno." Hij schreef ondertussen aan zijn levensboek, voor hun 19-jarige zoon Jakay. Femke: "Hij heeft zijn leven beschreven vanaf zijn geboorte tot 1991. Verder is hij niet gekomen. De rest kan ik aanvullen."

Uiteindelijk waren het de verstoppingen in de galwegen die Arno fataal werden. "Hij wilde per se thuis sterven. We hebben hier een bed in de kamer gezet en hem de laatste twee weken verzorgd met Buurtzorg en zijn zus, die in de zorg werkt."

HARTVERWARMEND Zijn overlijden maakte veel los in Bunnik. Femke: "We hebben ontzettend veel brieven en kaarten gehad van mensen uit Bunnik, leerlingen, oud-leerlingen, ouders, collega's. Dat is echt hartverwarmend en ik wil iedereen daar bij deze heel hartelijk voor bedanken. Het zijn er teveel om dat persoonlijk te doen."

Arno wordt herinnerd als een hele lieve man. Femke: "Hij was heel sociaal, soms iets té sociaal zelfs. Hij dacht eerst aan een ander, dan pas aan zichzelf." Voordat hij Femke leerde kennen, woonde hij als frater in een opvang in Udenhout, waar kinderen tussen de 12 en 20 woonden die half in de criminaliteit terecht waren gekomen.

Op school stond hij bekend als de man die er alles aan deed om kinderen met een rugzakje gewoon naar school te kunnen laten gaan in hun eigen dorp. De Camminghaschool staat daar nog altijd positief om bekend, dankzij Arno. In de 23 jaar dat hij er werkte, heeft hij nooit iets anders willen doen. Femke: "Daar heb ik hem nooit over gehoord. Hij voelde zich hier thuis."