Herinnering aan Odijks prinsesje

Locatiemanager basisschool herdenkt Tessa

Frans van Amerongen

ODIJK Tien jaar geleden stond er in 't Groentje een artikel met de titel 'Het prinsesje uit Odijk'. Dit verhaal ging over Tessa, een vijfjarige kleuter uit groep 2 van basisschool De Bongerd en het was een verslag van een onvergetelijke dag voor dit dappere meisje. Bij Tessa was een tumor dicht bij haar hartje gevonden en het zag er allemaal heel slecht uit.

Opereren was te gevaarlijk en er zou een lang traject volgen van chemokuren en bestralingen. In nauwe samenwerking met Stichting Doe Een Wens werd Tessa op die bewuste dag 's morgens vroeg op school in een prinsessenjurk gehesen. Dit had heel wat voeten in de aarde, want Tessa wilde dit eigenlijk helemaal niet. Zij vond het maar niks om zo nadrukkelijk in de belangstelling te staan. Na veel op haar ingepraat te hebben, ging ze akkoord en zag Tessa er prachtig uit in haar feestelijke roze jurk vol glitters.

LIMOUSINE Tussen de middag kregen alle kinderen van De Bongerd een uitgebreide lunch aangeboden met Tessa toch als middelpunt en hierna reed er zo'n gigantische witte limousine het schoolplein op. Hiermee werden Tessa's ouders en grootouders opgehaald en samen met broer Martijn ging de reis naar België, waar een optreden en ontmoeting met K3 plaatsvond.

De volgende ochtend ging de limousine naar het rangeerterrein van de NS in Roosendaal. Behalve dat Tessa vooraf had verteld dat K3 haar favoriete muziekgroep was en ze graag prinses wilde zijn, had ze ook aangegeven dat ze later machinist op een locomotief wilde worden. Op dat rangeerterrein mocht ze als machinist een trein besturen.

Na deze verwendagen vervielen Tessa en haar ouders, Karin en Ruud, weer in de dagelijkse routine van ziekenhuis in en ziekenhuis uit en de ene chemokuur na de andere. Op bewonderenswaardige wijze hielden de ouders de moed erin en zochten elke mogelijkheid tot behandeling op. En Tessa onderging elke kuur met een ongelofelijke opgewektheid. We herinneren ons nog goed dat zij aan alle ouders en kinderen tijdens een kerstviering vol trots haar nieuwe pruik presenteerde. Toch droeg ze die pruik niet veel, want het jeukte nogal en zij wilde natuurlijk veel liever haar eigen blonde haren terug.

WERKWEEK Ondanks al die medische ellende was ze op school een en al vrolijkheid en werkte hard om naar de havo te kunnen gaan. In groep 7 ging ze mee op werkweek naar Texel. Voor alle kinderen hadden we fietsen gehuurd en voor Tessa en de meester een tandem, maar omdat zowel de meester als Tessa niet zoveel zin hadden in die lange fietstochten reden zij met de auto achter de groep aan. Wat heeft zij onbedaarlijk hard en lang moeten lachen toen we vanuit de auto zagen hoe een klasgenoot in de schemering pardoes een sloot in fietste en kopje onder ging.

De laatste jaren op de basisschool ging het eigenlijk naar omstandigheden best wel goed. Nieuwe medicijnen vanuit het ziekenhuis in Rotterdam werkten bij andere patiënten niet, maar bij Tessa sloegen ze wonderwel aan en de situatie stabiliseerde zich. Doktoren noemden haar zelfs 'Het Wonder van Rotterdam'. Op school legde Tessa weddenschappen af met andere kinderen en de meester over 'Wie is de mol?' en troost zocht ze altijd bij Tommy, haar cavia. Aan het eind van de basisschool kreeg ze van haar ouders een elektrische fiets en ze ging na de zomervakantie inderdaad naar de havo op het Openbaar Lyceum in Zeist.

NOODLOT Wij konden haar maar moeilijk loslaten, maar gelukkig bleef opa Ton nog jarenlang bij ons om kinderen te helpen in leesgroepjes, waardoor we via hem op de hoogte bleven over het wel en wee van Tessa. Opa Ton was als het ware de navelstreng tussen Tessa en De Bongerd. We hoorden dat het de eerste jaren op die middelbare school ook best wel aardig ging, maar vorig jaar in havo 3 sloeg dan toch het noodlot toe. Er was een tumor bijgekomen in het ruggenmerg. Ze raakte steeds verder verlamd en via de rolstoel belandde ze definitief blijvend in bed. Onlangs hebben haar oude klasgenoten van De Bongerd een reünie bij haar thuis gehouden. Bijzonder indrukwekkend als je al die stoere puberjongens en -meisjes rond het bed van dat kleine, iele meisje ziet staan.

Vorige week is Tessa overleden, 15 jaar oud. In een gezond lijf zou Tessa ongetwijfeld koningin zijn geworden, maar wij zullen haar altijd blijven herinneren als dat vrolijke, dappere en lieve prinsesje uit Odijk.