Herman Mocking komt niet graag meer op Het Burgje

De eerste koopakte komt uit 1801, van de overgrootvader van Herman Mocking. De hoeveelheid land was toen veel groter, het ging om 125 hectare, tegen de 26 die tegenwoordig bij Het Burgje hoort. Het land is via erfrecht meerdere keren verdeeld. Later kocht Mocking weer grond bij.

De vader van Herman Mocking zou de boerderij overnemen van zijn ouders. Maar toen Herman een paar maanden oud was, viel zijn vader uit een hoogstamfruitboom en werd blijvend invalide. Hij ging met zijn vrouw en zoon Herman wonen in een nieuwe bungalow, naast de boerderij. Een oom van Herman nam de boerderij over. Ook hij kreeg gezondheidsklachten, in de jaren 80. Geen van zijn vijf kinderen had interesse in het boerenbedrijf. Zodoende kreeg Herman de kans om het bedrijf over te nemen. Dat gebeurde in 1985. Hij runde een gemengd bedrijf, met melkvee als hoofdtak.

In 1990 werd de boerderij getroffen door een zware storm, waarbij de achtergevel eruit dreigde te vallen. De brandweer kwam helpen met stutten, maar de boerderij was zwaar beschadigd. Herman verkocht zijn melkquotum, van de opbrengst zette hij er een nieuwe gevel in en vernieuwde hij een deel van het dak. Hij vond een baan buiten de deur, als inspecteur bij een keuringsdienst in de biologische landbouw.

Een paar jaar later besloot hij toch weer een eigen bedrijf op te starten, dit keer in de legkippen. Herman leverde bio-dynamische eieren, de kippen liepen los. "Daar was toen grote vraag naar. Het ging goed, ik verbouwde mijn eigen voer. Ik hield ook schapen." In die periode plantte Herman ook 1000 fruitbomen en een stuk bos, bestaande uit meidoorn en essenhout. Deze 20 hectare viel daardoor onder de natuurschoonwet, Het Burgje werd een landgoed.Kippen liepen onder de bomen, Hermen deed zelf ook de opfok van kuikens.

De problemen begonnen met de verschillende dierziekten in Nederland, en de daarmee opgestelde extra regels. "We kregen Mond en Klauw Zeer (MKZ), BSE (gekkenkoeienziekte), vogelgriep, varkenspest. En steeds kwamen er extra regels en controles bij. Dat kostte allemaal geld. De kosten stegen ontzettend en de prijs van de eieren zakte. Ten tijde van de vogelgroep kregen we een ophokplicht, de kippen moesten naar binnen. Dat waren mijn dieren niet gewend, dus die pikten elkaar dood."

Herman probeerde op verschillende manieren zijn bedrijf overeind te houden. Hij had jarenlang een succesvolle boerderijwinkel en trok een project van een zorginstelling aan, om zorgcliënten op zijn bedrijf aan het werk te helpen. Toch bleef het lastig om er een goede boterham aan over te houden. "De boerderij moest nodig opgeknapt worden, hij verpauperde. Maar dat geld had ik niet. En toen kwam de gemeente langs met de bouwplannen."

De koopakte passeerde op 19 juli 2010, precies 209 jaar na de koopakte van zijn overgrootvader. "Pas later zag ik dat het dezelfde datum was." Het verkopen van Het Burgje gaat Herman aan het hart. Hij is er depressief van geweest en verhuisde in 2008 naar Duitsland. "Ik wilde de boerderij behouden. Ik voelde een verantwoordelijkheid. Het plan van de gemeente kwam er tussendoor en ik wist dat verzet niks zou brengen."

Herman hoopt dat de boerderij kan blijven bestaan binnen de nieuwbouwplannen, maar is bang dat dat niet gebeurt. "Zo'n pand kan karakter geven aan een nieuwe wijk. Met het oorspronkelijke plan van 1000 woningen had het wel uit gekund misschien, maar nu er nog maar 130 in de planning staan, wordt het financieel lastig. Ik ben bang dat het straks weg is."

Inmiddels heeft Herman een huis gekocht in Oostenrijk. Zijn vrouw woont nog in de bungalow naast Het Burgje en hij komt er af en toe. "Ik kom niet graag op de boerderij. Ik heb er jeugdherinneringen en ik vind het heel jammer als alles straks weg is. Er is al zo weinig historie over in Odijk." (AC)