Pioniers van gezamenlijk wonen

Ineke en Wim Breeschoten, Janny en Teus Koops, Greetje en Henk Kuil, Wytske en Arnold Schat kenden elkaar goed via de Protestantse Kerk in Bunnik. Ze woonden allemaal in het dorp, hadden kinderen in dezelfde leeftijd en gingen zelfs samen op vakantie. Janny: "Toen onze eigen ouders ouder werden en moeite kregen met zelfstandig wonen zagen wij dat zij daar nog helemaal niet over nagedacht hadden. Dat wilden wij niet. Op winteravonden zijn we gaan praten over het idee om met zijn allen ergens te gaan wonen."

In 1984 in een vormingscentrum spraken de vier stellen een weekend lang over de mogelijkheden. Die waren er. De volgende stap was het vinden van een geschikte plek. De Kamp was van een ontwikkelaar. Toen er brand werd gesticht in de vervallen boerderij gaf de gemeente opdracht om de gebouwen op te knappen of te slopen. De ontwikkelaar besloot om dit stukje grond dan maar los te verkopen. De vier echtparen grepen hun kans.

Tijdens het proces werd veel gesproken over hoe invulling gegeven moest worden aan het samen leven. Arnold: "Ik heb best grote twijfels gehad in die tijd. Wij waren gewend aan onze vrijheid en privacy. Ik was bang dat kwijt te raken. Maar iedereen was gehecht aan die vrijheid, dus zaten we op een lijn."

Een andere belangrijke drempel die genomen moest worden, was de verdeling van de woningen. Janny: "We hebben allemaal thuis overlegd en ieder koppel moest zijn eerste, tweede en derde keuze opgeven. Wonder boven wonder had ieder stel een andere eerste keuze opgeschreven! Dat was dus snel beslist."

In de jaren erna deelden de stellen nog meer dan daarvoor lief en leed met elkaar. Samen maakten ze gebruik van De Deel. Niet alleen voor familiefeesten, etentjes en bruiloften voor de eigen kinderen, maar ook voor de maatschappij. Wytske: "We vonden het fijn om zo iets te kunnen doen voor de samenleving. Vluchtelingenwerk en de Voedselgroep maken al jaren gebruik van die ruimte." Er wordt ook vergaderd en de kunstroute maakt gebruik van De Deel.

Maar ook treurige momenten werden gedeeld. Zes jaar geleden overleed Teus. In 2010 ging Henk hem achterna en in 2013 werd ook afscheid genomen van Greetje. Allen werden ze vanuit De Deel begraven. Bijzondere momenten op een bijzondere plek. Na het overlijden van Greetje kwam er voor het eerst een huis leeg en moest gezocht worden naar nieuwe bewoners. Wim besloot bij de overburen te gaan praten, Bram Verkerke en Martien Das.

Sinds het overlijden van Henk deed Bram de moestuin van De Kamp. Hij woonde met zijn jonge gezin tegenover de woongemeenschap en er was veel contact onderling. Bram: "Toen wij in 2004 in Bunnik kwamen wonen, hebben we een borrel georganiseerd voor alle buren. Ik heb toen uren met Henk staan praten over de moestuin en het ontwikkelingswerk waar we beiden in zaten. We hadden een klik. Sinds we de moestuin bij De Kamp onderhouden, hebben we nog meer contact met de bewoners."

De overgebleven bewoners hoopten wel jongere mensen te kunnen interesseren om op De Kamp te komen wonen. Janny: "Het brengt energie en het waarborgt de toekomst van De Kamp." Bram en Martien hadden er wel oren naar om in de woongemeenschap te gaan wonen. Martien: "Het is een prachtige plek, met veel speelruimte voor onze twee zoons Arend en Marijn en ook het samenleven sprak ons wel aan." In tijden van ziekte ondersteunen

de bewoners van De Kamp elkaar, nog meer dan gemiddelde buren. Janny: "Mantelzorg is bij ons vanzelfsprekend." (AC)