'Je doet gewoon iets voor een ander'

Bij het project Betrokken Kinderen komen kinderen uit groep 7 en 8 in aanraking met mensen die ze normaal gesproken niet zouden spreken en leren wat het belang is van je belangeloos inzetten voor anderen. Vorige week dinsdag en donderdag gingen van alle scholen uit de gemeente kinderen langs bij vier maatschappelijke organisaties in de regio, namelijk Vluchtelingenwerk-Samenspraak Bunnik, de lokale afdeling van EHBO, de Moskee in Zeist-West en Education4Kids. Het doel is om kinderen meer bewust te maken van de samenleving waarin ze leven en hun eigen bijdrage daarin.

De dag werd donderdag geopend door burgemeester Ostendorp, ambassadeur van Education4Kids. "Het is een prachtig project waarbij Bunnikers kinderen uit de eigen gemeente willen laten zien wat het betekent om iets voor een ander te doen. Dat is hard nodig." In het Postillion Hotel in Bunnik stonden tientallen computers van Education4Kids. Deze organisatie knapt oude computers op en zet er educatieve spelletjes op voor kinderen over de hele wereld die zelf geen computer hebben.

De kinderen deden een aantal spelletjes en beoordeelden deze op begrijpelijkheid, uitstraling en uiteraard werd de vraag gesteld of het een leuk spel is. De kinderen van de Barbaraschool gingen enthousiast aan de slag. Sommige kinderen zijn al heel erg bekend met het doen van vrijwilligerswerk. Zoals Anne en Naomi. Anna: "Mijn oma doet vrijwilligerswerk in een bejaardenhuis. Dat zou ik laten ook wel willen doen. Je helpt er gewoon een ander mee."

Naomi heeft andere plannen: "Ik wil ook wel vrijwilligerswerk doen, maar wel een ander soort werk, wat actiever. Ik zou wel willen graven op een bouwplaats bijvoorbeeld." Niet alle kinderen zijn overtuigd van het nut van vrijwilligerswerk. Timon is sceptisch: "Ik doe liever betaald werk, waar je van kunt leven."

Ton Meijs was mee als leerkracht van de Barbaraschool. "Het is een prachtproject. De kinderen worden bewust gemaakt van wat het betekent om iets voor een ander te doen. We doen op school wel meer projecten in dat kader, zoals Wandelen voor Water en de vastenactie, maar dit is toch weer een andere vorm." Op het moment dat de klas in het Postillion Hotel achter de computer zat, hadden de leerlingen normaal gesproken begrijpend lezen gehad. Meijs: "We hebben de laatste keer geleerd wat de hoofdzaak is van een tekst. Deze opdracht sluit daar toevallig heel goed bij aan, omdat ze nu de hoofdzaak van een computerspel moeten omschrijven. De lesstof is zo veel aantrekkelijker voor de kinderen."

In de Schoudermantel in Odijk maakten de kinderen kennis met een aantal vluchtelingen die in de gemeente wonen. Zij konden vragen stellen over hoe het is om in een onbekend land te wonen en wat je moet doen om een verblijfsvergunning te krijgen. Monique van Wielink hielp om de discussie op gang te brengen door de kinderen te vragen wanneer zij voor het laatst in een voor hen nieuwe situatie terecht kwamen. Een aantal kinderen had moeilijke vragen, zoals "Ben je wel een bang geweest dat je terug gestuurd zou worden?" en "Kun je iets doen om een verblijfsvergunning te krijgen?"

Na de kennismaking gingen de kinderen samen met de vluchtelingen toneelstukjes bedenken met het thema ontmoeting en uitsluiting. Uiteindelijk werd de conclusie getrokken dat je mensen die ergens nieuw binnenkomen kunt helpen door contact met ze te maken.

Het project is niet opgezet als een eenmalige actie. Femke en Monique zijn van plan om door te gaan. Het succes werkt aanstekelijk, want andere organisaties willen ook al graag meedoen en scholen hebben al gevraagd wanneer de volgende editie plaatsvindt. De mogelijkheden zijn eindeloos. Meijs: "Het lijkt me ook heel mooi als bijvoorbeeld Bunninchem zou deelnemen in dit project." (AC)