Raadspraat: Maak Bunnik Mooi

De laatste maand van 2020 is aangebroken. Terugkijkend op dit bijzondere jaar, zie ik behalve de donkere coronawolk ook zonneschijn, afgewisseld met stevige winterse buien in de gemeenteraad. Vooral als het gaat over samen beslissen over de toekomstige inrichting van Bunnik.

We hebben allemaal het beste voor met onze kernen en alles wat daar bij hoort. Maar om er het beste van te maken, hebben we kansen nodig. De armslag van een kleine gemeente als de onze is nu eenmaal beperkt. En tegelijkertijd komen er ook verschillende plannen op ons pad, waar we wat mee moeten. Of liever gezegd, waar we wat mee kunnen.

Of het nu om de opwekking van duurzame energie gaat, de opgave om te voorzien in woningbehoefte, het realiseren van biodivers en aantrekkelijk recreatief groen, of om toekomstbestendige verkeersoplossingen, alles draait om het vinden en benutten van koppelkansen. Dat lukt soms, met een beetje goede wil en vertrouwen. Bijvoorbeeld bij de noodzakelijke aanpak van de riolering en het koppelen van vergroening van de wijk Engboogerd. Jammer dat de uitvoering nog wat hapert, maar er wordt wel gekoerst op een mooiere wijk. Met wat extra investering uit de gemeentekas lukt dat straks hopelijk ook in de Koninginnebuurt. En wie weet kunnen we in de nabije toekomst ook het dorpshart van Odijk herinrichten op een manier die de deelnemers aan het webinar aantrekkelijk vonden. En die dan ook alle andere inwoners uit Odijk vrolijk stemt.

Lastiger blijkt dat met opgaven en plannen die niet direct uit de eigen gemeentekoker komen, maar waar we als gemeente wel onze inbreng in hebben en besluiten over moeten nemen. Dat is niet helemaal verwonderlijk. Want wat van buiten komt, wordt nu eenmaal sneller aan een kritische blik onderworpen.

Wat mij bij al deze processen opvalt, is dat veel betrokkenen energie krijgen als er aansprekende visueel gemaakte voorbeelden zijn van hoe het kan worden. Bij het zien van plaatjes van een gebouw of een landschap, ontstaat er meer gevoel bij wat er staat te gebeuren. Dan komt er energie los om er met elkaar nog iets beter inpasbaars en mooiers van te maken.

In de besluitvorming over inrichting van een gebied starten we met het vaststellen van kaders. Dat zijn de vertrekpunten voor de inrichting op papier die voor mij, en vermoedelijk ook vele anderen, nog helemaal niet tot de verbeelding spreken. Als je je niet goed een voorstelling kunt maken van hoe iets kan worden, dan zoek je al snel houvast in het goede van wat er al is. Daar hoeft niets mis mee te zijn, maar de kans op verbetering wordt zo gemakkelijk gemist.

Komend jaar dienen zich opnieuw kansen aan. Bijna nooit biedt zo’n kans alleen maar voordeel voor onze inwoners. En dat zal uiteraard tot de benodigde discussie leiden. Maar als het om de inrichting van onze omgeving gaat, dan hoop ik dat we met behulp van meer verbeelding de zin en durf tonen om tot besluiten te komen die Bunnik mooier kunnen maken. Mijn oproep is dan ook: laat koppelkansen niet lopen, maak Bunnik mooi.

Winny Toersen

raadslid De Liberalen