Kleyne Lettertjes: Eikenpad

‘Weet jij nog waar we dat spandoek hebben gelaten?’
‘Welk spandoek? ‘Hou je fatsoen, geen snippergroen!’?
‘Nee, die andere, van daarvoor.’
‘Ehhh… ‘We hebben het gehad, geen fietsers op ons Eikenpad!’?’
‘Ja, die!’
‘Nee…’

We noteren een nieuwe mijlpaal in het Eikenpadfeuilleton. Dit nieuwe mijlpaaltje moet de route voor de fietsers met bestemming Utrecht Science Park niet meer over de Gildenring, maar over het Eikenpad gaan aanduiden. Terug bij af, wat in het vat zit verzuurt kennelijk niet. Om de zoveel jaar zet de wens voor een snelle fietsroute van station Bunnik naar het USP het Eikenpad nadrukkelijk op de kaart. De Eikenpadtraverse is immers de ideale lus tussen de Van Zijldreef en het Vagantenpad. Nu moeten fietsers op de T-splitsing nog vol in de ankers voor een harde links-rechts. Die chicane is onveilig en levert de Bunnikse transitters teveel tijdverlies op.

We gaan voor een scherpere tijd! Aan het parcours mag het niet liggen en de provincie werpt zich op als financiële gangmaker. Straks stoempen de studenten, docenten en medewerkers op hun tweewielers langs de mijlpalen van de USP-route, achtervolgd door verrassend rappe senioren op elektrische Stella’s en gewichtige vaders op lichtgewicht racefietsen. Het wordt druk op het Eikenpad.

Kijk, daar komen ze de Van Zijldreef af. Nog even flink aanzetten voor wat bonificatieseconden bij de Lokhorstoversteek, dan in volle vaart langs de speeltoestellen en voormalig snippergroen. Ze schieten voorbij; een peloton gehaasten dat zich naar les- en kantooruren of ander werk spoedt. En bijna uit het zicht, aan het eind van het Eikenpad, zwenken ze naar links richting het Vagantenpad. Ik zou daar voor een kombocht gaan - meer tractie.

Het is niet de eerste poging om het Eikenpad te asfalteren. Met een provinciale geldschieter achter de hand wil de gemeente liefst d’r op en d’r over, de aanloop naar het nieuwe tracé wordt alvast verbeterd en verhoogd. Maar Bunnik heeft ook geleerd van het verleden en op het Eikenpad hangt het college nu in een chasse patate tussen de provincie en de omwonenden. Daarom laat ze belanghebbenden ruimte voor inspraak en stelt voorwaarden aan de aanleg van het fietspad. De strijdbare omwonenden pakken de tegenwerpingen uit het verleden er weer bij en bemannen die stellingen. Het Eikenpad komt weer volop in het nieuws. Leuk! Hopelijk leidt het niet teveel af van plan Hoenderik.

‘Ga jij nog naar die inspraakavond van de gemeente?’
‘Van Hoenderik bedoel je?’
‘Nee, van het Eikenpad, daar moet immers dat fietspad komen.’
‘Alweer of nog steeds?’
‘Haha, alweer. Denk jij dat het er komt?’
‘Je bent zeker van het pad af! Ga toch fietsen!’

Wouter de Kleyn