Sammy (21 jaar), misschien wel de oudste poes van Odijk

,,Mag ik me even voorstellen, ik ben Sammy en sinds 1 juni 2020 ben ik 21 jaar. Ik woon aan de Fluitekruid in Odijk bij mijn baasjes Arjan en Maria van der Lee – Platzer. Misschien ben ik wel de oudste poes van Odijk.

Ik voel me prima, ben wel heel vaak moe en slaap daarom veel. Wat wel een beetje lastig is, is dat ik niet meer zo goed hoor. Het eten smaakt me nog heel goed, ’s ochtends als mijn baasjes ontbijten, krijg ik lekkere snoepjes. ’s middags een kattensoep en ’s avonds een zakje met saus, en als ik verder zin in eten heb, kan ik ook nog Brekkies eten.

Mijn kattenbak staat op zolder, daar loop ik nog meerdere keren per dag naartoe, dus trappen zijn voor mij nog steeds geen probleem. Ook ga ik nog elke dag een paar keer via mijn eigen in- en uitgang (kattenluikje) naar buiten, want daar staat speciaal voor mij nog een extra waterbakje klaar.

Heel af en toe ga ik nog onder de poort door om te kijken wat achter de tuin zoal gebeurt. Alleen schrik ik heel erg van loslopende honden, want die kan ik helaas niet meer horen.

Omdat ik van de winter bijna één week vermist was (waar ik overal was, zeg ik lekker niet) mag ik vanaf nu niet meer het huis verlaten als mijn baasjes weg zijn. Het was ook echt niet zo leuk voor mijn baasjes. Ze kwamen speciaal nog vroeger dan gepland terug van vakantie om mij te zoeken. Ondertussen heeft de buurvrouw in de beurt allemaal flyers verdeeld met ”wie heeft Sammy gezien?”, dat was heel erg aardig van haar. Maar op een gegeven moment heeft mij iemand gezien in een kelder in de buurt. Deze mensen hebben toen de dierenambulance gebeld en die hebben mij, terwijl ik helemaal verzwakt was, naar de dierenarts in Zeist gebracht.  De volgende dag mochten mijn baasjes me weer ophalen en nu leid ik dus nog steeds, na 21 jaar, een prima leventje aan de Fluitekruid in Odijk."