Wouter de Kleyn en Vincent Bijlo houden elkaar scherp in deze coronatijd
Wouter de Kleyn en Vincent Bijlo houden elkaar scherp in deze coronatijd Mariska Reijmerink
column

Bijlo&De Kleyn

24 april 2020 om 09:30 Corona

BUNNIK In Bijlo&DeKleyn houden columnisten Vincent Bijlo en Wouter de Kleyn elkaar op de hoogte van hun leven tijdens de intelligente lockdown. Ze schrijven elkaar in april drie keer per week, Bunniks Nieuws is deelgenoot. 

Ha Dakhoas,

Het is natuurlijk lekker, een beetje dromen over een Bekerfinale die geen doorgang kon vinden, maar diep in je hart weet jij uiteraard ook wel dat Feyenoord uiteindelijk aan het langste eind getrokken zou hebben, zoals dat op 22 december 2019 in jullie eigen Galgenwaard ook het geval was. Dat was nog in de tijd van de anderhalvedecimetersamenleving. Je waste je handen hooguit 1 keer per week, die tijd. Je ging zonder wagentje de supermarkt in, je zette een DJ op je oprit en heel Bunnik kwam bij je dansen, die tijd. Je knuffelde, je hugde, je legde armen om mensen heen, sloeg op schouders, kuste op wangen, altijd weer die 3 kussen. Veel mensen zijn overigens blij dat dat gekus afgelopen is. Dat was altijd zo'n verplichting en als je eenmaal met iemand on kissing terms was dan kon je eigenlijk niet meer terug.

Gisteravond waren we bij de IJskluis, er stond een gigantische rij, dus het duurde zeker 5 minuten voor we aan de beurt waren. Ze hebben geen hoorntjes, dat zet maar aan tot samenklitten en snel in de buurt opeten, bekers meneer, alleen bekers. Mallaga en Aardbei had ik. Het heeft toch iets geruststellends om dat op een bankje op te eten, dat kan nog.

Maar ik ben onderdehand dat hartenonderiemgedoe een beetje zat, jij ook? Dat "we zitten allemaal in hetzelfde schuitje" al die dooddoeners en al die angst van mensen, waardoor ze zich nog meer opsluiten dan nodig is.

We moeten veel meer naar de geest van de maatregelen gaan handelen, niet onze adem inhouden als iemand een keer op 1 meter 40 langs ons loopt. In Frankrijk is de anderhalve meter overigens een meter, terwijl Fransen vaak met veel meer consumptie praten dan wij, of is dit nou weer een vreselijk vooroordeel?

In Engeland is het twee meter, de distance die er gehouden moet worden, behalve bij Boris Johnson dan. Hij schijnt het opgelopen te hebben tijdens de Brexitonderhandelingen, van een Fransman, nou precies.

In Brussel, las ik net, rijdt een bus rond met een luidspreker op het dak, waaruit vrolijke berichten klinken die zijn ingesproken door familie of vrienden van de mensen die in de straat wonen waar hij dooreen rijdt. Dat vind ik nog eens lief. De Belgen hebben het een stuk zwaarder dan wij, als ze naar de IJskluis zouden gaan worden ze in het cachot gegooid.

Ik ga nu even slim chillen, man wat is die zon fel, zonder condensstrepen, al dat geCorenDon kunnen we missen als kiespijn. Of is dat nou weer een hele elitaire uitspraak?

Vincent

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie