Rosan, Annemiek en Margriet organiseren iedere woensdag Gast aan tafel.
Rosan, Annemiek en Margriet organiseren iedere woensdag Gast aan tafel. Richard Thoolen

Gast aan tafel

27 juli 2019 om 22:02 lokaal

BUNNIK Sinds januari 2019 organiseert bibliotheek IDEA iedere woensdag een openbare lunch-ontmoeting onder de naam van Gast aan tafel. Dit ontspannen en inspirerende uurtje tussen de middag kent inmiddels een aantal vaste bezoekers en biedt daarnaast volop gelegenheid aan de incidentele voorbijganger. Bedenkster Rosan Vernooij is blij met de toegevoegde waarde die Gast aan tafel aan vele mensen biedt en wil iedereen van harte uitnodigen om ook eens aan te schuiven.

door Richard Thoolen

Wat is nu precies, dat "Gast aan tafel"? Rosan: ,,Ik heb gemerkt dat veel mensen niet alleen boeken komen halen maar ook behoefte hebben aan een praatje. Toen dacht ik hoe leuk het zou zijn om dat ook met andere mensen te delen.Ik kwam toen op het idee om daar één keer per week tijdens onze lunchpauze invulling aan te geven. Daar ligt de basis van Gast aan tafel. Het is nu iedere woensdag in de bibliotheek tussen 12.00 en 13.00 uur. Het is een plek waar mensen elkaar kunnen ontmoeten en kennis en ervaringen delen. Daarbij kan een boek centraal staan, maar ook een persoonlijk verhaal van iemand kan inspirerend zijn voor anderen. We beogen om mensen met elkaar te verbinden, te laten communiceren, zonder dat we daar leidend in zijn. De mensen bepalen samen hoe het gaat, en daarom is het iedere keer weer anders. Soms houden we een thema achter de hand om het proces wat op gang te helpen, maar meestal gaat het vanzelf. Als je echt wilt weten wat het is, kun je misschien zelf eens aanschuiven. Je hoeft je niet van te voren aan te melden."

Met deze uitnodiging begaf ik mij vorige week woensdag naar bibliotheek IDEA en schoof aan bij Gast aan tafel. Ik werd warm welkom geheten door Rosan, Margriet en Annemiek en voorzien van een heerlijk kopje koffie. Ik was iets te vroeg en zat nog even alleen aan die grote tafel die uitnodigend stond te wachten op andere gasten. Lang lieten die niet op zich wachten. Spoedig liet Rosan weten dat vaste gast Theo Kleinkans in aantocht was. Zodra Theo binnen kwam begroette hij mij hartelijk: ,,Ha welkom! Leuk om een nieuw gezicht te zien." Theo bleek een gemakkelijk prater en liet al vrij snel weten dat hij interesse heeft in zijn medemens en gemakkelijk nepgedrag doorziet. Ik hoefde mij overigens daar niet door aangesproken te voelen. Ik vroeg Theo wat Gast aan tafel hem bracht. Theo: ,,Het is hier informeel en toch goed gestructureerd. Ik kom hier graag en vaak, het is gezellig en ik heb inspirerende gesprekken met andere mensen."

Vervolgens kwamen de heer en mevrouw Lambert binnen die tegen over mij plaats namen. Ook de heer Lambert begroette mij hartelijk en keek mij daarna indringend aan. Ten minste: die indruk wekte hij. ,,Zie je iets aan me?" vroeg hij enigszins uitdagend. Er viel mij echter niets vreemds op. Mijn opmerkzaamheid kreeg onverwachts hulp van Theo die mij attendeerde op zijn witte stok met rode streepjes. ,,Ja" vervolgde heer Lambert toen ,,ik ben nagenoeg blind. Ik heb nog zo'n 10% zicht in één oog en zie wel dat er iemand tegen over me zit. Maar aan de strepen te zien zou het net zo goed een zebra kunnen zijn." Er klonk een daverend gelach en heer Lambert liet weten dat hij zowel hield van serieuze onderwerpen als het relativeren met een leuke kwinkslag." Mevrouw Lambert vertelde hoe het plotseling blind worden van haar man hun leven had beïnvloed. ,,Ik heb geleerd om altijd met een deel van mijn aandacht bij hem te zijn." Ik zei dat ze dan vast goed had leren multi-tasken. Vervolgens ging het gesprek over of vrouwen of mannen beter waren in multi-tasken. Verschillende visies werden benoemd. Dat mannen evolutionair gezien éénpuntige gerichtheid nodig hadden om een prooi te verschalken tijdens de jacht en vrouwen tijdens het bessen plukken hun aandacht overal moesten hebben om zelf geen prooi te worden. Een andere visie was dat multi-tasken niet bestaat, en dat het in feite het heel snel wisselen is van je aandacht naar verschillende doelen. Heel vermoeiend. Ook mijnheer Lambert stelde ik de vraag wat Gast aan tafel hem bracht. ,,Voor mij is dit een hoogtepunt in de week. Er zijn veel activiteiten voor ziende mensen, maar voor blinde mensen is er nagenoeg niets. Vorige week ben ik mee geweest met een boottochtje op zee, waarbij we als groep aan dek stonden. De andere mensen konden de golven zien aankomen en anticipeerden op de beweging van de boot. Ik zag niets, en botste steeds tegen de vrouw die naast me stond en eenmaal bijkans overboord. Gast aan tafel is voor mij een uitje en van wezenlijk belang."

De vierde persoon die binnen gekomen was en stilletjes gaan zitten was Ans Klarenbeek. ,,Ik vind het leuk en leerzaam om andere geluiden te horen. Ook heb ik weleens een lezing gegeven tijdens Gast aan tafel over Landgoed Hydepark in Driebergen." Rosan: ,,Er worden vaker lezingen gegeven door onze bezoekers en dat kondigen we dan wel van te voren aan. Men kan het gebruiken als proeftuin en eerlijke feedback terug krijgen. De bezoekers kunnen de lezing tot zich nemen en het daar in het vervolg over hebben."

De laatste gast die aanschoof was mevrouw Vernooij uit Werkhoven. ,,Ik combineer het bezoek aan de bibliotheek voor boeken met het bezoeken van Gast aan tafel. Ik geniet van de goede gesprekken die we hier hebben."

Margriet: ,,Het leuke bij Gast aan tafel is dat men ergens mee kan beginnen en dat het alle kanten op kan gaan. Iedereen brengt in wat hij/zij zelf wil, maar sommigen houden ook gewoon hun mond en luisteren alleen maar, En dat is ook prima. Als je het echt ergens over wilt hebben, bijvoorbeeld hoe het is om met kanker te leven, dan kan men dat onderwerp ook aandragen en dan plannen we het in om het er over te hebben."

Dan laat de heer Lambert weten dat hij ook graag actuele thema's wil bespreken. Dat komt goed uit, want in verband met de hitte heeft Margriet het persoonlijk hitteplan als onderwerp achter de hand gehouden. Het is een goed onderwerp omdat het iedereen aanspreekt. Iedereen heeft er mee te dealen en kan er daardoor over mee praten.

Wanneer het bijna tijd is komen in sneltreinvaart nog een paar onderwerpen aan de orde: Hoe kun je een leesgroep starten? 'Ik zie je in de pruimentijd' heeft een andere betekenis op het platteland dan in de stad. Hoe je blind kunt worden na een hartaanval. Er is een ventilator die werkt op ijsblokjes. Een banaan heeft voor 50% dezelfde genen als een mens. Gesprekken van Confucius.

Wanneer het tijd is vraagt Rosan of ik een beeld gekregen heb wat Gast aan tafel inhoudt. Richard: ,,Ik had van te voren niet kunnen bedenken dat het zo leuk en inspirerend zou zijn. De mensen zijn warm, belangstellend en beschikken over humor. Er heerste een open sfeer met respect voor ieders aanwezigheid en inbreng. Om echt te ervaren wat Gast aan tafel is kon ik inderdaad het beste maar eens aanschuiven. En ik denk dat ik dat wel vaker zal gaan doen."

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie