Bijlo's Bunniksblik: MOB terrein

Houtsnippers, de grondbank, het autobedrijf, de hondentrainingen en de illegale bewoning. Zuipende studenten, politiebezoek, bedreigingen, platgereden fietsstroken... Dat is volgens omwonenden en enkele niet-omwonenden de keiharde realiteit op het Odijkse MOB terrein aan de Defensieweg. Het is een vrijstaat waarin ondernemers onbelemmerd hun gang kunnen gaan, zoals wij te Bunnik wel meer vrijstaten hebben waar dat het geval is. Er heerst wetteloosheid, bandeloosheid, rechteloosheid! En wat doet de gemeente? Niks! Terwijl, als jij je auto niet goed neerzet, je onmiddellijk getrakteerd wordt op een prent.

Er dient nu voor eens en voor altijd een einde gemaakt te worden aan deze anarchie. De knoet erover. De MOB-toestand knetterde flink tijdens het Open Huis van de Gemeenteraad op 18 april. Deze week komt het in de Raadsvergadering aan de orde.

De toon was hoog en boos op 18 april, zoals die dat vaak is, de laatste tijd. In dat dure gemeentehuis, zegt die toon, zitten ze dag aan dag te bedenken hoe ze de burger het leven zo zuur mogelijk kunnen maken. Bovendien zijn ze stokdoof, die mensen daar aan het Singelpark, er wordt nooit naar ons geluisterd.

Nou ben ik er ook een, een burger, net zo goed als de Raadsleden, de wethouders en de ambtenaren dat zijn. Ja, zelfs de burgemeester is, je gelooft het niet maar toch is het zo, de burgemeester is een burger, net als de binnenkort aantredende kinderburgemeester een burger is, een juniorburger, een burgertje.

We kennen allemaal woede en ergernis. Soms rolt bij ons de dieselstank van stationair draaiende vrachtwagens door de tuin. Er is af en toe herrie, er wordt wel eens luid gelachen, er worden soms biertjes gedronken door studenten in de buurt, en dan woon ik niet eens bij het MOB-terrein, kun je nagaan.

Daar kun je uiteraard last van hebben, dat moet je dan ook absoluut kenbaar maken, maar waarom doe je dat op zo'n smalende, honende toon, die impliceert dat 'ze' jou expres zitten te pesten. Dat maakt jou tot een slachtoffer, daarvan hebben we er al heel veel in Nederland. Laat dat eeuwige, diepgewortelde wantrouwen in alles dat de gemeente doet nou eens varen. Als ik wil dat ik gehoord word, stel ik me constructief op, dan ben ik iemand naar wie echt geluisterd wordt.

Vincent Bijlo