Driedubbel woonhuis

9 augustus 2017 om 00:00 Wonen

BUNNIK Deze zomer besteedt 't Groentje aandacht aan bijzondere woonplekken in de gemeente. Deze week zien we hoe het meest kenmerkende gebouw van Bunnik, Dorpsstraat 1, tegenwoordig gebruikt wordt. Als woonhuis.

Agnes Corbeij

Het witte huis naast het bruggetje over de Kromme Rijn is vermoedelijk het meest door toeristen gefotografeerde gebouw in Bunnik. Velen nemen een moment pauze op de brug om te genieten van de schoonheid van dit Rijksmonument. De kelder onder het huis dateert van de veertiende eeuw, maar de boerderij uit die tijd werd in 1672 door de Fransen met de grond gelijk gemaakt.

Het huis zoals wij dat nu kennen, werd gebouwd in 1674 - twee jaar na het Rampjaar. Het gebouw had door de eeuwen heen verschillende functies. Boerderij, café, herberg, gemeentehuis, antiekzaak en nu dus als woonhuis. In 1723 was het huis 400 gulden waard. De bewoners werden door de decennia en eeuwen heen steeds rijker en het plekje gewilder.

GEMEENTE Begin negentiende eeuw vergaderde de gemeenteraad in de opkamer van Dorpsstraat 1. De bewoner was raadslid, loco-burgemeester en ambtenaar van de Burgerlijke stand. In 1907 werd het bakhuis gebouwd, die enige jaren dienst deed als fruitveiling.

Pas in 1978, kocht en restaureerde de gemeente het gebouw, voor de Dienst Gemeentewerken, Bouw- en Woningtoezicht en de Sportstichting. De hooizolder werd ingericht als trouwzaal. In 1982 werd het gebouw alweer verkocht. Het gebouw aan de overkant, het Oude Raadhuis, nam de taken over.

ANTIEK De laatste functie die het gebouw had voor het bewoond werd, was die van antiekzaak. Tot 2011 had Victor Couwenbergh zijn toonzaal aan Dorpsstraat nummer 1. Toen hij het in de verkoop zette om naar Zeeland te vertrekken, kwamen de huidige zes bewoners in beeld. Een van hen, Ingrid Corbeij, vertelt over hun zoektocht.

Sinds 1992 woonden de drie echtparen naast elkaar in Voordorp, Utrecht. Ingrid: "Een van beide echtparen kenden we al langer, met het derde stel raakten we ook goed bevriend." De zes blijken meer dan buren voor elkaar te zijn. "Met één echtpaar hadden we de afspraak dat ieder van ons vieren één dag in de week thuis was voor de kinderen en om te koken, zodat de rest gewoon kon werken een aanschuiven aan het einde van de dag."

ZOEKTOCHT Toen de kinderen allemaal het huis uit waren, wilden de drie echtparen graag ergens anders gaan wonen, maar wel naast elkaar. De zoektocht naar een geschikte plek duurde vier jaar. "We hadden het eigenlijk al opgegeven en zouden los van elkaar gaan zoeken. We besloten nog één keer een rondje bezichtigingen te gaan doen. Toen we hier op het bruggetje stonden, waren we verkocht."

Om verschillende redenen werd over de keuze om dit pand te kopen, niet erg lang nagedacht. "Het is een prachtige plek, zo aan de Kromme Rijn, bij dit bruggetje. Ook ligt het op fietsafstand van Utrecht en is er een treinstation. Het is gewoon een heel mooi plekje."Om het bewoonbaar te maken, was echter nog veel werk nodig. Het is een Rijksmonument, dus aan de buitenkant mocht niet veel veranderd worden. Ook moest er een woonbestemming op komen. "De gemeente werkte gelukkig constructief mee. Zij wilden wel van die bedrijfsbestemming af op deze plek. We hebben het helemaal gestript."

LOOTJES De verdeling van de drie woonhuizen nam wat tijd in beslag. "We wisten vooraf dat we daar wel uit zouden komen en we hebben het proces laten gebeuren." Er werden lootjes getrokken, dat bleek niet de oplossing. Ook werd er individueel van iedereen gevraagd op een briefje te schrijven waar ze wilden wonen. "Dat zou betekenen dat we echtparen door elkaar moesten gooien, dat was niet de bedoeling."

Uiteindelijk bleek de vrouw van een echtpaar graag een grote tuin te willen, dus zij wonen in het achterste deel, met de grootste tuin. Het tweede echtpaar viel voor het bakhuis, dat bij het middelste huis hoort. Ingrid en Diederik wonen in het voorste huis, aan de straat. "Ik hou wel van deze uitstraling en van de mensen die voorbij komen."

De drie echtparen wonen hier nu zes jaar, naar volle tevredenheid. "We willen hier nooit meer weg."

Deel dit artikel via:
advertentie
advertentie