Bunnik, natuurlijk

Tijdens het fietsen vooruit kijken is wel zo veilig, maar zo nu en dan even opzij kijken kan soms verrassende situaties opleveren. Fietsend van Bunnik richting Utrecht over de Parallelweg van de Provincialeweg kom je langs veel boomgaarden. Rechte rijen appel- en perenbomen. De witte bloesem van de perenbomen is al goed te zien. Maar hé wat is dat daar? Tussen de wit getooide perenbomen staat daar ineens een reebok. Midden op de dag. Hij werpt een nieuwsgierige blik in de richting van de ‘mens’ en gaat daarna rustig verder. Zoekt zijn kostje voor die dag bij elkaar. Zijn nieuwe gewei was ook goed te zien. Ieder najaar werpt hij het oude gewei af en gedurende de winter groeit een nieuwe weer aan. Iets groter en met een extra vertakking. Het nieuwe gewei heeft een basthuid. Die wil hij kwijt. Daarom zie je de bok soms schuren langs dunne boompjes of takken. Hij is dan zijn gewei aan het ‘vegen’.